iets met een band verwisselen en lopen gaat niet altijd zoals je wil.
Laatst reed ik even langs de fietsenmaker om te vragen of hij binnenbandjes verkoopt voor mijn retrowielrenfietsje.
Dat had hij wel. Ik raak zo in gesoprek met hem en vertel dat ik nog even goed moet gaan oefenen met het verwisselen van een bandje. Bij een triatlonwedstrijd mag je namelijk niet door buitenstaanders geholpen worden als je pech hebt. Wel door een atleet, maar ja....die willen zelf ook door, als je geluk hebt dan gooien ze een reserveband naar je toe, als je die niet hebt, maar verder dan dat zal het niet zijn.
Ik heb denk ik in mijn leven hooguit 3x een binnenbandje verwisseld dus.........
Hij stelt voor om 2 weken later langs te komen, dan leert hij me kneepjes van het band verwisselen. En zo was het zaterdagmorgen zover en stond ik om half 9 in zijn werkplaats met een schort voor.
Achterband er uit is makkelijk maar de eerste tip had ik al te pakken, zet je rem even los, dan gaat het makkelijker. Nu moest ik ook meteen een nieuwe achterband want die er nu om zat was ook letterlijk retro. Ik kreeg een nieuwe band in mijn handen gedrukt en Michel zegt dat ik moet letten op de profielrichting. De profielrichting??? Ik stam nog uit het tijdperk dat je band gewoon glad was en mijn fietsje ook, dus ik had geen idee. In de banden van tegenwoordig zitten dus profielen en idd, er is een duidelijke richting te zien. Dan wijst hij op de extra ringetjes die om het ventiel heen zitten. Toevallig laatst nog gekeken of ik die los kon draaien, is zo lullig als dat niet lukt namelijk, dan kun je ook je band niet verwisselen. Hij gaf de tip deze ringetjes niet te gebruiken ivm het gaan vastzitten/vastroesten van die ringetjes.
Goh jeetje al zoveel tips in een paar minuten!!
We gaan verder. Ik haal de band uit de fiets (die ophangt aan van die beugels, die je helaas onderweg niet hebt, dan moet je gewoon op de grond zitten) We laten de band helemaal leeg lopen (meestal bij een lekke band is die al leeg natuurlijk) we maken aan beide kanten, de band los van de velg. Dan voor en na het ventiel een bandenwipper plaatsen en de band er uit halen. Binnenband er uit halen, ook weer bij het ventiel. Nieuwe binnenband iets oppompen (dat wist ik nog vaag van vroeger) dan de binnenband in de buitenband leggen en nogmaals stevig aandrukken. Ondertussen zijn je handen dus pikzwart en zou je dus willen dat na het fietsen het zwemmen zou komen, maar we gaan er maar vanuit dat ik geen lekke band ga krijgen. Dan de buitenband weer in de velg drukken en wederom weer beginnen net na het ventiel. Bij het ventiel het laatste stukje er in drukken. De band verder oppompen en terugzetten in de fiets. Daarbij wel letten op dat hij er weer recht inkomt. Daar had ik dus niet op gelet. haha, zal lekker fietsen. En daarna vooral niet vergeten om de rem weer vast te zetten.
Als ik het zo neerzet is het eigenlijk appeltje/eitje, maar ja, daar hing mijn fiets, ik had een bak waar mijn band op lag en ik had alle tijd. In een wedstrijd is het anders, dan zit je gewoon op de grond te klungelen. Na de vakantie moet ook mijn voorband verwisseld worden dus dan zal ik het maar eens op de minder luxe manier proberen en misschien nog maar een paar keer herhalen zodat het echt goed in mijn hoofd zit.
Ook wilde ik voordat ik op vakantie ga nog een lange duurloop doen. Dus had ik zondag mijn wekkertje gezet om nog voor de ergste warmte te gaan lopen. Vol goede moed vertrok ik, maar na nog geen kilometer krijg ik een gevecht in mijn hoofd. Ga ik terug of loop ik verder. Geen idee waarom, maar mijn lichaam voelde niet optimaal na al dat gefeest (2 avonden achter elkaar diploma uitreikingen) en 2 late diensten. Het gevecht heeft 2 kilometer geduurd toen besloot ik dat ik niet moest zeuren en gewoon moest doorlopen. De volgende 2 kilometer gingen goed. Toen kwam de heuvel. Normaal geen obstakel en ren ik er rustig tegenaan, maar vandaag was het anders, ik kwam boven en was buiten adem. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik ben maar even gaan wandelen om te zorgen dat mijn hartslag weer wat zou dalen. Toen ik de heuvel weer af moest ben ik maar weer gaan rennen. Het ging een kilometer goed en toen begonnen mijn darmen op te spelen. Ook hier nog nooit last van gehad, maar eigen schuld, dan had ik de avond er voor maar geen borrelnootjes moeten eten. Helaas ging het gerommel in mijn buik niet over en toen ik weer bij het dorp aankwam en ik nog eigenlijk 20 minuten moest lopen, besloot ik toch maar richting huis te gaan. Helaas voor mij werd ik weer opgehouden. Er was een mevrouw die het congrescentrum zocht. Het was zo'n mevrouw waarvan je niet verwacht dat ze een moderne telefoon heeft, maar een oude nokia waar niet iets van navigatie op zit en daarom vroeg ze natuurlijk ook de weg. Ze moest precies aan de andere kant van het dorp zijn en ik dacht er nog even aan om bij haar in de auto te stappen en mee te rijden naar het congrescentrum, maar dan was ik nog verder van huis en dat wilde ik nu niet. Dus een paar keer herhaalt hoe ze moest rijden en ik richting huis gelopen. Ik wilde graag mijn 10 km vol maken en ik moest nog een halve km lopen, dus dit gedaan en toen maar snel gaan wandelen. Zo'n training heb ik nog nooit gehad en hoop deze ook niet vaak mee te maken.
Nu eerst Engeland onveilig maken en over 2 weken weer flink er tegenaan met trainen en voorbereiden
Dat had hij wel. Ik raak zo in gesoprek met hem en vertel dat ik nog even goed moet gaan oefenen met het verwisselen van een bandje. Bij een triatlonwedstrijd mag je namelijk niet door buitenstaanders geholpen worden als je pech hebt. Wel door een atleet, maar ja....die willen zelf ook door, als je geluk hebt dan gooien ze een reserveband naar je toe, als je die niet hebt, maar verder dan dat zal het niet zijn.
Ik heb denk ik in mijn leven hooguit 3x een binnenbandje verwisseld dus.........
Hij stelt voor om 2 weken later langs te komen, dan leert hij me kneepjes van het band verwisselen. En zo was het zaterdagmorgen zover en stond ik om half 9 in zijn werkplaats met een schort voor.
Achterband er uit is makkelijk maar de eerste tip had ik al te pakken, zet je rem even los, dan gaat het makkelijker. Nu moest ik ook meteen een nieuwe achterband want die er nu om zat was ook letterlijk retro. Ik kreeg een nieuwe band in mijn handen gedrukt en Michel zegt dat ik moet letten op de profielrichting. De profielrichting??? Ik stam nog uit het tijdperk dat je band gewoon glad was en mijn fietsje ook, dus ik had geen idee. In de banden van tegenwoordig zitten dus profielen en idd, er is een duidelijke richting te zien. Dan wijst hij op de extra ringetjes die om het ventiel heen zitten. Toevallig laatst nog gekeken of ik die los kon draaien, is zo lullig als dat niet lukt namelijk, dan kun je ook je band niet verwisselen. Hij gaf de tip deze ringetjes niet te gebruiken ivm het gaan vastzitten/vastroesten van die ringetjes.
Goh jeetje al zoveel tips in een paar minuten!!
We gaan verder. Ik haal de band uit de fiets (die ophangt aan van die beugels, die je helaas onderweg niet hebt, dan moet je gewoon op de grond zitten) We laten de band helemaal leeg lopen (meestal bij een lekke band is die al leeg natuurlijk) we maken aan beide kanten, de band los van de velg. Dan voor en na het ventiel een bandenwipper plaatsen en de band er uit halen. Binnenband er uit halen, ook weer bij het ventiel. Nieuwe binnenband iets oppompen (dat wist ik nog vaag van vroeger) dan de binnenband in de buitenband leggen en nogmaals stevig aandrukken. Ondertussen zijn je handen dus pikzwart en zou je dus willen dat na het fietsen het zwemmen zou komen, maar we gaan er maar vanuit dat ik geen lekke band ga krijgen. Dan de buitenband weer in de velg drukken en wederom weer beginnen net na het ventiel. Bij het ventiel het laatste stukje er in drukken. De band verder oppompen en terugzetten in de fiets. Daarbij wel letten op dat hij er weer recht inkomt. Daar had ik dus niet op gelet. haha, zal lekker fietsen. En daarna vooral niet vergeten om de rem weer vast te zetten.
Als ik het zo neerzet is het eigenlijk appeltje/eitje, maar ja, daar hing mijn fiets, ik had een bak waar mijn band op lag en ik had alle tijd. In een wedstrijd is het anders, dan zit je gewoon op de grond te klungelen. Na de vakantie moet ook mijn voorband verwisseld worden dus dan zal ik het maar eens op de minder luxe manier proberen en misschien nog maar een paar keer herhalen zodat het echt goed in mijn hoofd zit.
Ook wilde ik voordat ik op vakantie ga nog een lange duurloop doen. Dus had ik zondag mijn wekkertje gezet om nog voor de ergste warmte te gaan lopen. Vol goede moed vertrok ik, maar na nog geen kilometer krijg ik een gevecht in mijn hoofd. Ga ik terug of loop ik verder. Geen idee waarom, maar mijn lichaam voelde niet optimaal na al dat gefeest (2 avonden achter elkaar diploma uitreikingen) en 2 late diensten. Het gevecht heeft 2 kilometer geduurd toen besloot ik dat ik niet moest zeuren en gewoon moest doorlopen. De volgende 2 kilometer gingen goed. Toen kwam de heuvel. Normaal geen obstakel en ren ik er rustig tegenaan, maar vandaag was het anders, ik kwam boven en was buiten adem. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik ben maar even gaan wandelen om te zorgen dat mijn hartslag weer wat zou dalen. Toen ik de heuvel weer af moest ben ik maar weer gaan rennen. Het ging een kilometer goed en toen begonnen mijn darmen op te spelen. Ook hier nog nooit last van gehad, maar eigen schuld, dan had ik de avond er voor maar geen borrelnootjes moeten eten. Helaas ging het gerommel in mijn buik niet over en toen ik weer bij het dorp aankwam en ik nog eigenlijk 20 minuten moest lopen, besloot ik toch maar richting huis te gaan. Helaas voor mij werd ik weer opgehouden. Er was een mevrouw die het congrescentrum zocht. Het was zo'n mevrouw waarvan je niet verwacht dat ze een moderne telefoon heeft, maar een oude nokia waar niet iets van navigatie op zit en daarom vroeg ze natuurlijk ook de weg. Ze moest precies aan de andere kant van het dorp zijn en ik dacht er nog even aan om bij haar in de auto te stappen en mee te rijden naar het congrescentrum, maar dan was ik nog verder van huis en dat wilde ik nu niet. Dus een paar keer herhaalt hoe ze moest rijden en ik richting huis gelopen. Ik wilde graag mijn 10 km vol maken en ik moest nog een halve km lopen, dus dit gedaan en toen maar snel gaan wandelen. Zo'n training heb ik nog nooit gehad en hoop deze ook niet vaak mee te maken.
Nu eerst Engeland onveilig maken en over 2 weken weer flink er tegenaan met trainen en voorbereiden
Reacties
Een reactie posten