sporten op vakantie, tuurlijk!!! of toch niet?

Mijn hardloopschoenen krijgen het laatste overgebleven plekje in de auto (onder mijn eigen voorstoel), dan is deze echt vol. Ik laat een broek en een shirt thuis zodat ik mijn hardloopkleding mee kan nemen. Ik ga twee weken kamperen in Engeland met de middelste en de jongste. En aangezien alles in mijn peugeotje 107 moet, is er niet veel plek over voor extra dingen. Maar het trainen moet en zal doorgaan want ik heb niet veel speling meer in mijn trainingsschema voor de halve.
Na een lange dag boot en nog een stuk rijden, aan de linkerkant natuurlijk, komen we aan op onze eerste slaapplaats. Geen camping voor de eerste nacht, want om nou in het donker twee tentjes op te gaan zetten.....Dus we slapen luxe, in een soort B&B, maar dan zonder de tweede B. En om maar meteen goed te beginnen leg ik alvast mijn hardloopkleding voor de volgende ochtend klaar. Niets is leuker dan in het buitenland hard te sporten. En ik ben van mening dat je overal kunt hardlopen. De volgende ochtend ben ik vroeg wakker en heb ook echt zin om te gaan lopen. Ik kleed me aan en stap de deur uit. Geen idee eigenlijk welke kant ik op moet. Ik besluit links te gaan, dan heb ik heuvel op meteen gehad en heb het laatste stuk makkelijk.  Ik heb bedacht om eerst een stuk heen te lopen en dan om te keren. Ik ben niet zo goed in rondjes maken, vergeet wel eens hoeveel keer ik al afgeslagen ben namelijk. Het landschap is wat glooiend dus ik krijg nog een heuvel met een afdaling, het is pittig, maar te doen. Ik heb weer voldoende energie om te gaan rijden. De eerste camping waar we staan, blijven we 2 nachten, dus ik hou eerst een dag rust en wil de tweede dag gaan hardlopen. Terwijl we de buurt verkennen, richting het dorpje lopen en even aan het strand gaan zitten, ben ik in mijn hoofd al bezig met een hardloopronde voor de volgende dag. Ik wik en weeg welke kant ik op ga en hoever het ongeveer zal zijn. De volgende dag ga ik al lekker op tijd lopen, ook nu weer een route waarbij ik halverwege omdraai. Hier is het landschap vrij vlak en eigenlijk ook wel saai, maar goed, het gaat om het lopen. Omdat ik me aan mijn schema wil houden, 3x per week hardlopen, besluit ik om op de volgende camping niet te gaan hardlopen, dat komt mooi uit want in Engeland kennen ze bijna geen fietspaden of goede voetpaden en hier zijn de weggetjes erg smal en onoverzichtelijk en hoe graag ik ook hardloop, veiligheid staat voorop. En....op de volgende camping zal het vast goed komen.
Helaas .....verkeerde inschatting. Hoe verder we naar links rijden, hoe heuvelachtiger het landschap wordt. We komen uit in Polperro, een schattig plaatsje, maar onze camping ligt bovenop de heuvel. Met de versnelling in zijn 1 kom ik die net op, zo stijl is de heuvel. Oei....dit had ik niet verwacht, maar goed, missschien is het aan de andere kant van het dorpje wel goed te doen. Helaas, daar zijn de rotsen en heb je van die leuke paadjes, waar je je benen kunt breken over de wortels van de bomen en struiken. Gelukkig lees ik die dag dat het niet erg is dat je je training een keer inruilt voor een stevige wandeling. En dat de klim van de heuvel stevig is, blijkt wel uit het feit dat ik spierpijn in mijn kuiten en scheenbenen had.
Dan maar op de volgende camping weer hardlopen. Op deze camping blijven we 3 nachten dus met een beetje geluk 2x hardlopen. Ook hier is het heel heuvelachtig, maar de camping ligt op een vrij brede heuvel, dus ik heb een mooi rondje in gedachte. Er zit wel een klimmetje in maar dat is niet erg. Ik doe wat warming up oefeningen en ga lopen. Maar allemachtig wat voelt het zwaar!! Ik heb het idee dat ik continu aan het klimmen ben de eerste anderhalve km. Daarna is het wat heuvel op en af. Het rondje is 3 km. Ik besluit om even op adem te komen en nog een rondje te lopen. Zo gezegd zo gedaan. Maar ook nu gaan de eerste anderhalve km zwaar. Later blijkt dat het "vals plat"  was. Ik was dus idd continu aan het klimmen. Maar goed, ik had gelopen en het was een mooi rondje. Over 2 nachtjes weer. Althans....dat dacht ik, maar die ochtend komt de regen met bakken naar beneden. Ik heb echt geen zin om in die regen te gaan lopen. Het moet wel leuk blijven. Dus besluit ik het er op te wagen dat ik de volgende dag wel ergens kan lopen. Maar helaas....ook hier is het niet te doen, net als op de volgende camping. De laatste twee nachten overnachten we in een B&B in Ipswich, een vrij grote plaats, waar ik vast wel zou kunnen hardlopen. Je hebt van die sites waar mensen hun trainingen opzetten en dan kun jij weer ideeen opdoen voor een rondje, dus ik google me een slag in de rondte maar kan niets vinden. Niet eens een park ofzo. Best raar, er zouden hier toch ook wel mensen hardlopen? Zouden ze hier dan echt zo op straat lopen?? Niet te doen!! De stoepen lijken af en toe wel gatenkazen. Ik vraag zelfs lief nog om even te googlen, Hij is hier toch net wat handiger in, maar het enige park dat hij kon vinden bleek een begraafplaats te zijn, ....dat ging me net te ver. En zo gebeurt het dus dat ik de laatste week niet heb gelopen en dat ik moet terugkomen op mijn woorden dat je overal kunt hardlopen. Ja, je zult wel overal kunnen hardlopen, maar het moet veilig en ik moet er geen blessures aan over houden. Maar ook mijn volgende vakantie zal ik gewoon weer mijn hardloopspullen meenemen en ik ga zien of ik dan wel overal kan lopen.

Reacties